Нодлин жил Англи хэл дээр үзэж байсан нэг шүлгийг орчуулж байсан юм байна. Африк хүний зохиол байсан. Даанч англи шүлгийн нэрийг нь мартжээ.
Булаалгуулагсад
Алтан нарны гэгээн туяа
Алсын тэртээгээс цацраад
Атар талаас дээшээ асах
Алганы чинээ урц минь.
Үдшийн сэвшээ салхинд дэвэх
Өндөр дал мод лугаа адил
Улам бүр үзэсгэлэнтэй харагдах
Уран гоолиг эхнэрүүд минь.
Өндрийн өндрөөс урсах
Өргөн хүрхрээн усанд
Умбан шумбан цэнгэлдэх
Өхөөрдөм олон үрс минь.
Өлсгөлөн матартай аймшиггүйгээр
Өдөр шөнөгүй тулалдах
Өрлөг их эр зоригтнуудтай
Өнөө миний завинууд минь.
Бүрэн жаргалтай амьдарлын
Бөмбөрийн хүчтэй хэмнэлд
Саран ижий хүртэл бидэнтэй бүжих
Саруул сайхан амьдрал минь.
Тэгтэл, нэг өдөр, чив чимээгүй...
Хав хар сүүдэр урцыг минь нөмөрч
Харанхуй тэр гэрт минь
Хэн ч үгүй байх юм.
Хүйтэн сэтгэлт дайснуудын гарт
Хөөрхий энхнэрүүд минь зовж байна
Хөгжилдөн тоглох хүүхдүүдийг минь
Хөө хуягтнууд боолчилж байна.
Боолын төмөр гинжинд
Бүтэн зүрх минь хэрчигдээд
Өвөг дээдсийн бөмбөрийн цохилтууд
Өчирсөн зүрхийг минь чангална.
Гайхмаар сайхан шүлэг байна. Манайхаар орж гарч байгаарай Khuslens.blogspot.coM :)
ReplyDelete